Vorige week gingen basisscholen in regio zuid van start. Afgelopen dinsdag mocht ik eindelijk kennis maken met mijn mentor en de groep. Al voor de zomervakantie stond ik te popelen, ik wist namelijk dat ik weer op de Bogerd in Rossum stage mocht gaan lopen en dat ik (weer) groep 5 voor de kiezen zou krijgen. Dit gaat een top jaar worden!
Afgelopen dinsdag heb ik kennis gemaakt met de nieuwe groep. Vandaag leerde ik ze wat beter kennen. Tijdens het hoekenwerk mochten de kinderen vrij kiezen met welke materialen zij aan de slag gingen. Na wat rond te hebben gelopen voegde ik me toe aan het groepje dat bezig was met lego. Naar aanleiding van het jeugdjournaal kwam het onderwerp van het gesprek op het gebruik van tablets in de klas. Ik mengde me in het gesprek van de kinderen, ik was namelijk wel geïnteresseerd in de mening van de kinderen op deze school. Van mijn vorige stage wist ik dat de meningen verdeeld waren en dat kinderen eigenlijk behoefte hadden aan afwisseling tussen I-pads, schoolboeken en differentiatie met behulp van ICT hulpmiddelen.
Vandaag wisten een aantal kinderen te vertellen dat goed onderwijs bestaat uit zelfstandig kunnen werken, leren uit boeken en schrijven in schriften. Door wat dieper te graven kwam ik tot de ontdekking dat deze kinderen hun mening al klaar hadden: een I-pad is duidelijk om games mee te spelen, niet om van te leren. Nadat ik vertelde dat ik vorig jaar een I-pad klas had en games spelen geen dagelijkse hap was, veranderde ze een klein beetje van mening. Op vrijdag mogen ze ook spelletjes spelen, dus één keer in de week gamen op een tablet is dan natuurlijk geen verkeerd idee. Het nadeel was nu alleen dat deze kinderen nu ineens dachten dat ik de school ging veranderen en tablets kwam brengen. Ik maakte duidelijk dat dit niet mijn taak was. Wel merkte ik op dat deze kinderen probleemoplossend dachten en kwamen zelf met een briljant idee: 'We kunnen ook onze eigen I-pad meenemen!'
BYOD is geen onbekende term voor mij, maar iets waar ik nog geen ervaring mee heb. Kinderen geven zelf aan dat het mogelijk is en is dit juist misschien wel iets waar ik in de toekomst mee kan gaan stoeien. Maar heeft de tablet nou wel een echte meerwaarde? Moet ICT wel geïntegreerd worden? Persoonlijk ben ik hier een voorstander van, in eerder geschreven stukken laat ik zien waarom (Twitter in het onderwijs, daarom! en Project Twitter).
Afgelopen dinsdag heb ik kennis gemaakt met de nieuwe groep. Vandaag leerde ik ze wat beter kennen. Tijdens het hoekenwerk mochten de kinderen vrij kiezen met welke materialen zij aan de slag gingen. Na wat rond te hebben gelopen voegde ik me toe aan het groepje dat bezig was met lego. Naar aanleiding van het jeugdjournaal kwam het onderwerp van het gesprek op het gebruik van tablets in de klas. Ik mengde me in het gesprek van de kinderen, ik was namelijk wel geïnteresseerd in de mening van de kinderen op deze school. Van mijn vorige stage wist ik dat de meningen verdeeld waren en dat kinderen eigenlijk behoefte hadden aan afwisseling tussen I-pads, schoolboeken en differentiatie met behulp van ICT hulpmiddelen.
Vandaag wisten een aantal kinderen te vertellen dat goed onderwijs bestaat uit zelfstandig kunnen werken, leren uit boeken en schrijven in schriften. Door wat dieper te graven kwam ik tot de ontdekking dat deze kinderen hun mening al klaar hadden: een I-pad is duidelijk om games mee te spelen, niet om van te leren. Nadat ik vertelde dat ik vorig jaar een I-pad klas had en games spelen geen dagelijkse hap was, veranderde ze een klein beetje van mening. Op vrijdag mogen ze ook spelletjes spelen, dus één keer in de week gamen op een tablet is dan natuurlijk geen verkeerd idee. Het nadeel was nu alleen dat deze kinderen nu ineens dachten dat ik de school ging veranderen en tablets kwam brengen. Ik maakte duidelijk dat dit niet mijn taak was. Wel merkte ik op dat deze kinderen probleemoplossend dachten en kwamen zelf met een briljant idee: 'We kunnen ook onze eigen I-pad meenemen!'
BYOD is geen onbekende term voor mij, maar iets waar ik nog geen ervaring mee heb. Kinderen geven zelf aan dat het mogelijk is en is dit juist misschien wel iets waar ik in de toekomst mee kan gaan stoeien. Maar heeft de tablet nou wel een echte meerwaarde? Moet ICT wel geïntegreerd worden? Persoonlijk ben ik hier een voorstander van, in eerder geschreven stukken laat ik zien waarom (Twitter in het onderwijs, daarom! en Project Twitter).
Maar waarom denk jij dat ICT een meerwaarde heeft in het onderwijs?